Afgelopen vrijdagmiddag heb ik eens écht tijd voor mijzelf genomen. Het zonnetje scheen, ik had mijn lievelingsthee en notitieblok gepakt en ben in onze veranda gaan zitten. Zitten en staren, zitten en mediteren, naar binnen keren, zintuigen open en voelen. Dit is iets wat ik dagelijks doe, de ene keer neem ik daar meer tijd voor dan de andere keer en wat mij opviel, is dat ik de afgelopen weken op een bepaalt moment de afleiding toeliet en praatte het dan goed. ‘Ik heb me-time gepakt en ben naar binnen gekeerd, kom tot inspiratie en ga weer door, er is zoveel te doen wat ik leuk vind’, toch?
Daar is niets mis mee, het was de flow van mijn leven op dat moment de afgelopen weken, maanden. Alleen nu voelde ik steeds wat onrust, bleef dat gevoel hangen, een gevoel van leegte, wiebeligheid en niet komen tot wat ik voel dat eruit wil. Ik liet de afleiding steeds toe.
Ik was daar klaar mee en vrijdagmiddag deed ik het anders. Ik zei tegen mijzelf en zette de intentie:
“Vanmiddag laat ik mij niet afleiden en ga ik door dat punt heen, waar ik eerder steeds afhaak en wegvlieg”
Iedere trigger voor afleiding was ik mij bewust van en keerde terug naar mijn moment, naar mijn ademhaling. Ik maakte mijzelf bewust van het keerpunt:
- Waar dacht ik aan?
- Wat voelde ik dan?
- Wat maakt dat ik wegvlieg van mijzelf?
En dat was nu precies mijn inzicht. Telkens wanneer ik op de drempel stond, de deur door wilde stappen naar mijn nieuwe ruimte. De nieuwe ruimte die ik de afgelopen maanden voor mijzelf gecreëerd heb, waar ik zo’n diep verlangen naar had en er nu is (in mijn vorige blog en podcast vertel ik hier meer over) Die voelde nog te onwennig en vloog ik weg van mijzelf, want wow wat een licht!
Dat is wat ik ook deed toen ik nog werkzaam was als stewardess. Ik dacht dat ik al zo bewust was van wie ik ben en wat ik doe, en natuurlijk was dat ook zo. Ik was mij precies zo bewust als ik op dat moment kon zijn. Want vervolgens vloog ik letterlijk weg, weg van mijn fysieke thuis en ook even weg van mijn eigen thuis, van mijzelf. Mijn aandacht ging vervolgens naar weer thuiskomen in mijzelf, mijzelf fit voelen, om daarna mijn aandacht te richten op mijn bedrijf en andere dagelijkse bezigheden en sociaal leven. ‘The circle of my live’ op dat moment.
Misschien herken jij dat ook wel, op jouw manier, op wat er zich in jouw leven op dit moment afspeelt, hoe jouw leven er op dit moment uitziet. Je voelt en weet dat je dingen anders wilt doen, dat het anders mag. En misschien lukt het ook al wel om daar stapjes in te zetten, net als bij mij. Alleen waar vlieg jij nog voor weg, weg van jezelf? Wat maakt dat je die nieuwe open ruimte niet in durft te stappen? Wat maakt dat jij de afleiding toestaat?
Die afleiding kan zich op allerlei manieren laten zien, van jezelf opvullen met eten (dan voel je de ruimte die je juist gecreëerd hebt in jezelf niet meer), tot in jouw oude patroon terug stappen, het continue checken van jouw telefoon en social media (want misschien is er na 2 minuten wel iets verandert en heb je iets gemist, toch?). Eigenlijk het altijd wel bezig zijn met iets.
Ik kan niet meer vluchten, niet met het vliegtuig en nu ook niet meer van mijzelf. Een enorm heldere spiegel is voor mij neus neergezet en zie ik die nu pas echt staan. Zie ik mijzelf staan. Dat is wat ik deed, bewust en onbewust. Ik wist ook niet beter, dat is hoe mijn leven eruit zag en in elkaar stak. Dat is wat maakte dat ik altijd op zoek was naar mijzelf, op zoek naar een zinvollere bijdrage, diepere verbinding met iets. Iedere keer haalde ik mijzelf eruit, liet de afleiding van buitenaf toe en vluchtte ik weg.
Nu weet ik, ik was op zoek en voelde een enorm verlangen naar thuiskomen in mijzelf. De diepere verbinding met mijzelf, liefde voor mijzelf, alle delen van mij die nu in het licht mogen staan en al meer zijn komen te staan. Best even wennen, als je altijd in dienst hebt gestaan voor een ander, door een onbewust patroon wat zich heeft gemanifesteerd door het werk wat ik jaren gedaan heb.
Now is my time, and yours. Go, rise and shine!
Creëer jouw nieuwe patronen, jouw nieuwe werkelijkheid, jouw nieuwe verhaal. Je kan het ook vergelijken met een film die jij volledig zelf mag produceren en waar alleen jij de regie over hebt. Hoe ziet die eruit? Wie ben je dan en wat doe je? Hoe voel jij je? En wat daarvan kan je nu al integreren in jouw huidige leven? Welk stapje kan je al zetten?
Waarom ik dit zo belangrijk vind en het jou ook gun? 7 jaar geleden raakte ik of was ik overspannen. Dat was mijn eerste stap naar meer bewustzijn, naar voelen, naar echt leven. En ja ik ben super dankbaar dat het mij overkomen is, achteraf. Op dat moment, was ik daar absoluut niet happy mee, voelde mij down en depressief, voelde mij niet gelukkig. Ik weet dat je het niet tot dat punt hoeft te laten komen. Zeker niet als je nu al signalen krijgt, hoe subtiel ook, van jouw lichaam, bepaalde gedachten, gevoelens of van jouw omgeving.
Durf die spiegel aan te kijken, durf in die nieuwe ruimte te stappen, durf te stoppen met vliegen en thuis te komen in jezelf! Niet vanuit een krachtige ‘ik ben sterk en kan alles aan’ energie, (ja dat ben je en heb je al jaren bewezen en nu nog, ik ook), doe het vanuit een liefdevolle, zachte, ontvang energie naar jezelf. Dat ben je zo waard! Jij bent liefde!
Mocht jij jezelf hierin herkennen en weet je niet goed hoe jij een volgende stap kan gaan zetten en voel je dat het tijd is om hier mee aan de slag te gaan? Stuur mij vrijblijvend jouw vraag en/of waar je tegenaan loopt naar info@daphneschipper.com. Dan kijken we samen wat een volgende passende stap voor jou kan zijn.
Stralende dag,
P.S. Vind je het fijn om mijn blogs te horen? Klik dan op deze link